Paques

Hallo Allemaal,

Hier weer even een berichtje uit het nog steeds zonnige zuiden.

Hoe is het met jullie? Leuk paasweekend gehad? Geen zonnige gele Pasen hoorde ik, maar wit dit jaar? Ach is ook weer eens iets anders.

Hier nog steeds alles BON!!

Afgelopen donderdag heb ik mijn vader van het station gehaald. La gare de Montpellier welteverstaan. Enigszins zenuwachtig stond ik op de trein te wacht. Hij zou om 16.56 aankomen maar om 17.02 was hij er nog niet, toen ik net weg wilde gaan kwam de TGV vanuit Brussel het station binnen stormen.
Dacht er makkelijk vanaf te komen, maar kon nu niet meer terug. Rijtuig 7 waar mijn vader in zat was mij al voorbij dus hij had mij waarschijnlijk al zien staan. Terwijl ik richting rijtuig 7 liep bedacht ik me dat mijn adres ook op deze site staat dus langskomen zou hij toch wel.
Natuurlijk was ik erg blij hem weer te zien. Volledig af getraind, voor de marathon, stapte hij de trein uit, ik herkende hem nog hij mij ….ook. Hij merkte gelijk op dat ik een aantal kilo was aangekomen en mijn gezicht lekker vol was. Kreeg een aai over mijn dikke wang. Ja hoor dit is echt mijn vader.
Het hele weekend was super. We hebben alle bekende dingen van vroeger weer gezien. Toen ik 20 jaar geleden in Arles op een waterput zat is er een foto gemaakt. Er moest nu natuurlijk weer een foto gemaakt worden. De waterput leek opeens een heel stuk kleiner, dit omdat ik een stuk groter ben en hopelijk ook omdat de boom die achter mij stond nu 2 meter hoger is dan hij was.
In Aigues Mortes hebben we de hele middag op het terras gezeten. Lekker mosselen gegeten. Of we nog wat tegen elkaar gezegd hebben, ja zeker ongeveer 20 keer dat het zo lekker was en dat het zonnetje echt geweldig was. We zaten lekker te verbranden. De andere dag was iets anders. We reden richting Millau. Iets noordelijker. We reden op een weg met erg veel bochten. Het weer werd steeds donkerder en na de tiende bocht bam sneeuw. De tempratuur in sloeg opeens om in -1.5 graden. Gelijk maar even gestopt voor een sneeuwbal gevecht. Dat we dit nog mee zouden maken deze Pasen. Het was werkelijk ijskoud. Toen we in Millau bij de brug aan kwamen begon het ook nog eens ontzettend te waaien. Wind sneeuw en -1.5. De dag ervoor windstil zon en 20 graden. Verschil moet er zijn. De brug was erg indrukwekkend. Helaas was het te koud om er lang naar te kijken, dus snel foto’s gemaakt en de warme auto weer in. Toen we terug reden liep de tempratuur weer langzaam op en de zon begon weer te schijnen. Eenmaal terug in Montpellier was het weer 15 graden. Totaal uitgeput liepen we door de Auchan. Een supermarkt met 70 kassa’s. We hadden nog een fruitboom nodig, motorolie, brood, een wasmachine, fles jus d’ orange en croissantje voor de Pasen, laten ze dat nou net allemaal in de supermarkt verkopen.
Wat we verder nog gedaan hebben deze dagen…eten en wijn drinken. En vooral veel. Volop genoten dus. Oh ja niet onbelangrijk.
De huurauto moesten we parkeren in de parkeergarage van het hotel. Dit is de meest belachelijke parkeergarage ooit. Wie dit gemaakt heeft kan niet langer dan 1.50 zijn en in een mini rijden. De bochten waren zo kort dat je wel 20 keer moest steken voordat je de bocht kon nemen. Dit heb ik natuurlijk aan mijn vader over gelaten die de laatste dag zonder moeite en zonder keren en steken naar boven kwam.
Zondag vertrok de trein weer vanuit Montpellier richting Brussel. Eerst nog even een grand crème op het terras inclusief franse muziek en in de zon. Daarna naar het station gelopen. Ik ben over 5 weken alweer terug in Nederland, maar had toch een beetje een knoop in mijn maag. Waarom is afscheid nemen toch nog steeds zo moeilijk. Gelukkig had ik mijn zonnebril op. Mijn vader zat aan het raam dus mijn neus er nog even tegenaan, waardoor deze zwart was en ik er de halve middag zonder het te weten nog mee rond gelopen heb, en weg was de TGV.

Verder heel de middag op het terras gezeten. Er stond een Nederlands meisje op het station dat afscheid nam van haar vriendje. Ze was helemaal in tranen, dus heb voor gesteld om iets te gaan drinken. Wat raar dat,dat in het buitenland allemaal kan. Het was echt heel gezellig. Tot half 4 lekker weg zitten branden en gelachen om Nederlandse en Franse gewoontes en hoe het zal zijn als we weer terug zijn.

Toen ik weer terug kwam in mijn appartement was ik helemaal en panne. Ik kon niet meer. Al dat eten en al die dingen die we gedaan hadden. Ik bad gegaan en toen vroeg naar bed.

Nu weer aan het werk waar ik het nog steeds heel erg naar mijn zin heb. Mijn Frans wordt steeds beter. Hoewel mensen me af en toe raar aankijken als ik zeg:
Aller avec le chevre – vooruit met de geit
Travaille dans le magasin- Werk aan de winkel
Je suis en panne- ik ben kapot
Misschien allemaal iets te letterlijk vertaalt, maar het gaat steeds beter. Begin al in het Frans te denken en vooral in het Frans te smurfen. Kijk nog steeds elke ochtend naar de smurfen met ondertiteling, en net als bij ons maken de smufen hier fransewoorden, smuf woorden, die ken ik ook al redelijk. De franse bevolking tot 3 jaar begrijpt mij redelijk.

Vanavond gaan Linda en ik naar de wasserette voor onze kleren, ja wat anders zou je denken, maar hier is dat ook gelijk een soort van Marokkaans theehuis. Niets mis mee natuurlijk, maar het zijn een soort van hang theedrinkers. Tot nu toe hebben we alles op de hand gewassen. Maar vanavond gaan we de strijd aan.

Oh ja en speciaal voor Peter. Ik denk nog steeds dat jij de breedste bent.

En een kleine correctie het moest niet zijn La Marie, maar La Mairie,dat burgemeester betekend.

Je va tricote un fin de rapport. (dit is waarschijnlijk niet te begrijpen voor fransen, maar ach het klinkt leuk, toch)

Iedereen werkse nog de laatste 2 dagen van de week!!

A bientot.

Dikke kus Annelies