C'est la Vie!!

Bonsoir,

Het is vrijdagavond, 2 weken zijn voorbij. Ik zit op mijn kamer met een koude rose, het is 30 graden door het openraam hoor ik de auto's rijden en de vogeltjes fluiten, de zon gaat hier nog lang niet onder.
Denk na over de afgelopen 2 weken.
Vorige week dacht ik nog, mijn droom komt uit, maar mijn nachtmerrie is begonnen.

De afgelopen 2 weken lijken wel 2 jaar.

Op het werk is alles hectisch. Stress stress stress.....Even leek het erop dat ik weer naar huis kon, eigenlijk lijkt het daar nog steeds op. De klant is erg lastig en blijft maar met deadlines komen, anders vertrekken ze. Echt tijd om uitterusten had ik dus ook niet. Voel me er nu weer helemaal thuis en wil graag de uitdaging aan gaan, ook al zou dit betekenen dat ik misschien over 2 maanden alweer in Nederland zit.

Afgelopen vrijdag hadden we een bijeenkomst met het management. Hoe dat hier gaat....?? Wijn heel veel wijn, hapjes, luxe hapjes en champagne. Om wat te vieren....? Dat is me even ontgaan. Na een hele dag frans praten en er naar luisteren wordt het erg vermoeiend. Gelukkig heb ik altijd mijn bril nog. Bevalt erg goed. Tijdens de bijeenkomst kon ik niet echt lezen wat er op de sheets stond, ik wilde in eerste instantie geen moeite doen, want het was toch Frans. Toen ik mijn bril opzetten kwam ik er achter dat het toch Engels bleek te zijn.

Tijdens de bijeenkomst bleken Linda en ik toch wel erg Hollands te zijn, die hapjes zagen er erg aantrekkelijk uit en als je vanaf 1 uur niets meer gegeten hebt als het half 10 is gaat dat er goed in. Ook de wijn sloeg erg aan. We bleven in onze Hollandse rol want ons Franse gebabbel veranderde in een Hollandse analyse over collega's...in eerste instantie niets slechts. Totdat we een vrouwelijke collega zagen met en soort van baard...huh dacht we allebei maar zeiden niet. Kijk iedereen zal dit denken dus zo slecht was het niet. Totdat we tot de conclusie kwamen dat het toch wel netjes was dat ze zich voor deze gelegenheid had geschoren. Ok ook best nog te doen..maar dit was dan wel hard op, iets minder netjes. Toen we klaar waren met de analyse kwam een collega haar aan ons voorstellen, Bonjour Patty est de belgique elle parle Hollandais.......ik zocht naar een raam maar dat zat dicht ook wilde het luik in de grond niet open dus door de grond zakken was ook geen optie..ik zocht een andere weg, maar helaas...ze begon tegen ons te praten..hallo, wat leuk nog meer mensen die Nederlands praten.......
Daarna werden we helemaal raar aangekeken, niet alleen door Patty maar ook door het management, binnen een seconde hadden we allebei een fles wijn leeg.
Les 1 praat nooit, maar dan ook nooit over iemand anders waar ze bij staan. Ook niet als je in Frankrijk bent..je weet maar nooit...

Mijn hotelkamer bevalt me steeds beter. Heb al een week de afwas niet gedaan, maar dat is ook erg lastig in een land waar iedereen buiten leeft en het dus betekend dat ik ook nooit op mijn kamer zit.

Ik heb weer kennis gemaakt met het circus, dit keer niet binnen aan de bar, maar buiten op de patio, de australien bar was ook weer als vanouds, fransenmannen die iemand zoeken om mee te trouwen. Hoe ze dat aanpakken..?? Heel direct...You should marry me, I'm rich. Gelukkig werden we gered door onze oude vertrouwde Belgen die ook weer in gevlogen zijn om BCD Montpellier te redden.
Piazza Papa is ook weer gered uit z'n faillisement want ook daar ben ik geloof ik al 4 keer geweest.

Het vrienden maken begint ook een beetje te lukken, alhoewel je hier heel erg moet uit kijken met wie je vrienden maakt. Les 2 zorg dat je in Montpellier hoe dan ook altijd een man om je heen hebt die je kent.....Je hebt echt iemand nodig die je elk moment kan redden...Nou zijn Linda en ik natuurlijk wel heel stoer en sterk dus redden we ons wel. Gewoon duidelijk en heel erg direct zijn.
Onze vrienden, een italiaan en Braziliaan hadden dit ook al snel gemerkt dus dropen met hangende pootjes af.

Maar ook mijn echte echte Franse leven is begonnen. Mijn Franse bankrekening bij Credit Lyonnais is geopend en ook de huizenjacht is begonnen.

Heb 3 appartementen bekeken. De eerste was leuk, maar klein heel erg klein dus geen optie. De 2e was leuk, groter en een groot balkon, de 3e was weer iets kleiner, erg leuk en heel schoon.
Na een beetje heen en weer gemail heb ik een keuze gemaakt....Heb gekozen voor het 2e huis. IK HEB DUS EEN HUIS!! Het is niet groot, 40 vierkante meter, maar groot genoeg voor mijn dikke lijfje en het bezoek dat ik af en toe krijg. Zodra ik foto's heb zal ik die op mijn site zetten.
Het lijkt er dus op dat ik het echt helemaal voor elkaar heb. 23 juli krijg ik de sleutel en 25 juli komt de verhuiswagen mijn spullen brengen. Of dat er allemaal inpast is nog maar de vraag.

Ja het gaat dus eigelijk allemaal erg goed zit ik me nu te bedenken. Of dat nu door de fles rose komt waarvan ik net de laatste druppel op heb....?

Met mijn eigen reisbureautje gaat het trouwens ook erg goed. Mijn moeder staat al geboekt, die afgelost wordt door Ben en Siem, vlak daarna volgt mijn vader en ja hoe kan het ook anders ook de stalker heeft zijn bevestiging al ontvangen. Erg leuk dus allemaal. Ik heb nog enkele dagen beschikbaar dus wees er snel bij.

Ook mijn eigen vakantie heb ik vandaag geboekt. 22dec vlieg in naar Nederland, 5jan weer terug naar Montpellier....dus.....

*Ben en Siem jullie hebben geen rustige kerstvakantie....
*Mam zet die precies goede koffie maar klaar...
*Pap sla de eieren maar in, want 13min is 13min...
* Michael laat maar nieuwe zolen onder je schoenen zetten en zorg voor een warme jas want onze nachtwandelingen komen er weer aan....
*Jaap plan de 'One of the guys night' maar alsvast..
*Boel spoor de nougat maar vast op....
*Ferry bereid je voor op de beste Hammertime ooit.....
*Djermo ik zorg dat ik voorbereid ben op jou autoritjes....

Als iemand nog suggesties heeft voor leuke uitstapjes hoor ik het graag.

Ik ga nog even de stad in, loop langs de rivier naar het centrum waar elk terras vol zit en overal muziek is...wat een leven...!!!

Bisous Annelies